لباس محلی زنان خرم آباد
لباس محلی زنان خرم آباد در نهایت زیبایی و سادگی نماد فرهنگ اصیلی است که به یادگار مانده و همچنان از محبویت زیادی برخوردار می باشد.
خُرَّم‌آباد بیست و سومین شهر پرجمعیت ایران و مرکز استان لرستان است . این شهر در ارتفاع ۱۱۴۷٬۸ متری از سطح دریا و در میان دره‌های زاگرس قرار دارد.
فاصله خرم‌آباد تا تهران ۴۹۰ کیلومتر است و به دلیل قرار گرفتن در مسیر تهران – جنوب دارای اهمیت ارتباطی و راهبردی است. آزادراه شماره پنج ایران از این شهر عبور می‌کند.
پوشاك زنان جوان لر با پارچه های الوان در رنگها و طرح های شاد و سرزنده با سربندها و روسری های منحصر به است و زنان مسن تر پارچه هایی به رنگ تیره با طرح های ساده و سربندی سیاه و سفید استفاده می کنند.
پوشش سنتی بانوان خرم آباد
لباس محلی زنان خرم آباد ، پوششی کامل و فوق العاده زیباست که سعی می کنیم اجزای آن را به اختصار توضیح دهیم.
دختران و بانوان لرستانی گیسوان خود را با چارقدهایی زیبا می پوشاندند که تنها قسمتی از موهای سر آنها را در برگرفته است. آنها جلو سرون خود را با قطعه‌های طلا یا نقره و مهره‌های نفیس و زیبا تزئین می‌کردند.
سربند‌های زنان لرستان بیشتر شامل تَرَه ، گل‌ونیی ، کَت و گلوَنیی ، هراتی و عرقچِن است . البته عرقچِن کلاهی از جنس مخمل و تکه پارچه ها می باشد.
تره و گل‌وَنی
تره روسری یا چارقدی است که زنان لرستان در روزهای معمولی و حالت عادی بر سر می بستند ، تره را لرها “ساوه” نیز می گویند.
در روزهای جشن و سرور و مراسم عروسی نوعی سرپوش رنگین و زیبا را بر روی تره با گره ای خاص به دور سر می پیچند و مابقی آن از پشت سر آویزان می ماند؛ به این سربند گل‌وَنی گفته می شود.
کَت
چارقدی بزرگتر و ساده باحاشیه های رنگی و ریشه‌دار را ” کَت ” می‌گفتند که اغلب سرون بانوان لر از این نوع بود. کت گلبندی سرونی ، پارچه هایی از جنس حریر و ابریشم و گل دار بوده که با سکه تزیین می شده و بیشتر زنان لر از این سرون استفاده می کردند.
مهارت در بست این سرون بسیار چشمگیر بوده به این صورت که هر بانویی روسری و عمامه بزرگتری با سلیقه ببندد بسیار معروف می شد. سرون ها علاوه بر حجاب، زیبایی و وقار خاصی به زنان لر می بخشید.
پیراهن
تن پوش زنان لرستان – خرم آباد بسیار ساده ، گشاد و بلند با یقه ای گرد با چاکی در بالاتنه می باشد و دارای دکمه هایی زرین است. روی این پیراهن ، پوشش دیگری به نام کُلنجه ، بال کُل و جلیقه ، از جنس مخمل و یراق و مزین به سکه می پوشیدند.
کِراس یا جُومَه
تن پوش اصلی زنان لر را که پیراهنی بلند با آستین گشاد و از پارچه های گلدار بود را جومه می گفتند.
چاک کمی در جلوی یقه بود که با سکه ای آن را می بستند. در کناره های آن برشی ساده به نام “جُومه تیزر بالادار” وجود داشت.
برای راحت تکان دادن دست ها در قسمت زیربغل لباس مرغکی لوزی شکل به نام “سیچه” اضافه و می دوختند.
بال کُل
اهالی لرستان به آستین ” بال ” می گویند. بال کل، لباس آستین کوتاهی از جنس مخمل و تا سر زانو با آستین کوتاه و جلو یاز است که روی پیراهن می پوشیدند برای تزیین آن سر آستین ها و حاشیه جلوی آن را کرمَک‌دوزی می کردند. بال کل را در برخی مناطق لرستان به نام سرداری می شناسند.
یال
یال کتی مخملی است که زنان لرستان در هنگام مراسم شادی برروی پیراهن می پوشند. جوان ها از رنگ قرمز و زنان مسن اغلب از رنگ مشکی و سرمه ای برای دوخت این کت استفاده می کردند.
کت و جلیزقه
کت بالاپوشی برای نیم تنه است که جلوی آن با دکمه بسته می شود.
جلیقه یا جلیزقه نیم تنه ای بدون آستین است که جلوی آن همیشه باز است و آن را با سکه و یراق دوزی تزیین می کنند.
کلنجه
نیم تنه ای مخملی به رنگ روشن با حاشیه های یراق دوزی و کرمک دوزی می باشد که جلوی آن را با سکه های نقره ای گوشه دار تزیین می کردند.
شاوال یا پاپوش
زیر جامه ای لیفه دار یا کمری دار شبیه شلوار کردی از پارچه های رنگی که زیر پیراهن زنان لرستان می پوشند.
چارشو
زنان لرستان چادر شبی سفید و گلدار را برای حفظ حجاب روی همه لباس های خود می پوشیدند و عروس نیز باید در روز عروسی چارشو را روی لباس خود می انداخت.
آژیه یا آجیده
آژیه یا آجیده گیوه ای با رویه بافتنی و زیره چرمی خالص و آج دار است که زیره آن توسط مردان آژیه کش آماده می شد. بافت رویه این گیوه دو نوع زنان و مردانه دارد که بافت زنانه را بیشتر نوعروسان به پا می کنند.
معرفی منبع :
تولیدی و عمده فروشی پوشاک مشهد ، با ارائه ی محصولات کاملا ایرانی مانند : لباس خواب مردانه و زنانه ، لباس ورزشی مردانه و زنانه ، لباس راحتی مردانه و زنانه ، تاپ شلوارک مردانه ، تاپ شلوارک زنانه ، شلوارک کتان مردانه و … با تولید لباس سنتی تمامی اقوام ایرانی سعی به ترویج فرهنگ اصیل کشور عزیزمان و تشویق به استفاده از لباس های سنتی زیبا را دارد .
مطالب مرتبط:
